Dagbladen hebben tegenwoordig ieder weekend een bijlage. Een mooie tegenhanger van het dagelijks nieuws dat over oorlogen en misstanden in de wereld gaat. Interviews met mensen die iets boeiends te vertellen hebben, maken deel uit van de inhoud van een dergelijke bijlage. 

Dit weekend werd een interview met zangeres Froukje afgedrukt. Zij heeft een dip, lijdt aan twijfels, existentiële twijfels, ervaart dalen en pieken. Noodzakelijk verdriet heet haar nieuwe album. Haar liedjes gaan vaak over zoeken. Naar liefde, naar licht en naar wie ze eigenlijk zelf is. 

Froukje maakt net als haar vriendin zangeres S10 deel uit van de generatie Z. Jongeren die geboren zijn tussen 1995 en 2010 zijn opgegroeid met internet en sociale media. Ze kijken series op hun telefoon en communiceren via Whatsapp of snapchat. Door deze wijze van contact onderhouden met de buitenwereld staan ze constant ‘aan’. Ze zijn dan ook vatbaar voor depressie en angsten, die grote impact hebben op hun kwaliteit van leven. 

Een lage kwaliteit van leven ervaren is onderwerp van gesprek dat ik herken uit de spreekkamer. Na het meemaken van seksueel misbruik blijkt het heel moeilijk, bijna onmogelijk te zijn om zelf een positieve invloed te hebben op het eigen leven. Ik hoor vaak dat mensen het leven als een worsteling ervaren. Moeite met de communicatie met anderen maakt daar vaak deel van uit.

Iemand die teksten en muziek maakt waar je iets van je eigen worsteling met het leven in herkent kan troost geven. Ongeacht of de muziek afkomstig is van iemand uit generatie Z of van welke leeftijd dan ook. Want de zoektocht naar liefde en licht is intergenerationeel en universeel.